دانشگاه نیز مانند دیگر پدیده‌های بشری، فلسفه وجودی تعریف شده‌ای دارد و چنانچه این فلسفه وجودی از سوی یک حکومت به رسمیت شناخته نشود، روشن است که محتوای آن را از معنی و مفهوم واقعی تهی و فقط شکل و صورتی از آن را به عنوان «زینت‌المجالس» حفظ خواهد کرد.
در واقع همه نهادها و دستگاه‌ها از جمله دانشگاه را نه برای تولید علم و دانش، بلکه صرفاً ابزاری برای ترویج نوعی ایدئولوژی قدرت‌محورانه و انحصارگرایانه می‌خواهند!
در گوشه گوشه دانشگاه گوش خوابانده‌اند تا مبادا استاد یا دانشجویی، حرفی خلافِ سیاست رسمی به زبان آورد و چون به زبان آورده شود، “گزارش” آن بلافاصله روی میز امنیتی‌هاست تا دستور تعلیق و اخراج و تنبیه صادر شود.
دانشگاهی که وزارت کشور برای چند و چون تدریس و تعلیم آن دستورالعمل صادر کند، درش به کلی هم تخته شود، به جایی برنمی‌خورد چه رسد به اینکه تعدادی از استادانش اخراج شوند!
