نقطه‌‌ای که در سمت راست تصویر دیده می‌‌شود، بزرگ‌‌ترین سنگ شناخته‌‌شده در منظومۀ شمسی است که بزرگ‌‌تر از هر هستۀ دنباله‌‌دار، قمر و سیارک شناخته‌‌شده‌‌ای و هر سیارۀ سنگی محلی دیگر است. این سنگ، به‌‌قدری بزرگ است که جاذبه‌‌اش آن را به توپ بزرگی که گازهای سنگین را نزدیک سطحش نگه می‌‌دارد، تبدیل می‌‌کند. همچنین، این سنگ، تا زمان اکتشافات اخیر سیاره‌‌های چگال بزرگِ چرخان حول ستاره‌‌های دیگر، بزرگ‌‌ترین سنگ شناخته‌‌شده از هر نوع بود.
+ همچنین در ریسمونک بخوانید:
فضاپیمای «وویجر ۱» (Voyager 1)، این تصویر را که «نقطۀ آبی کم‌‌رنگ» (Pale Blue Dot) نامیده می‌‌شود، در سال ۱۹۹۰ از منظومه شمسی بیرونی ثبت کرد. دیروز، این سنگ برای تقریباً ۵ میلیاردمین بار، مدار دیگری را حول ستارۀ مادرش آغاز کرد و در طول هر گردش، بیش از ۳۵۰ بار به‌‌دور خود می‌‌چرخد. سال نو میلادی را به تمام ساکنان این سنگ که ما آن را زمین می‌‌نامیم، تبریک می‌‌گوییم.
