کتاب مؤلفه های شعر سپید

مقدمه کتاب « مؤلفه های شعر سپید » :
در ابتدا قبل از هر چیزی باید به پویایی زبان و تحولات زبان اشاره کنم . همین طور زمان که از اهمیت بالایی برخوردار است . شعر هم از این موضوع مستثنی نیست . در کتاب حاضر سعی شده سادگی و روانی آن مدنظر قرار گیرد .
زمانی که نیما با جسارت ادبیات را از حصار وزن رها ساخت قالب نیمایی مظلوم واقع شد . شعر فارسی از شعر نیمایی هم فراتر رفت و به سمت بی وزنی رفت .

چنانچه تبلورش را در ” شاملو ” دیدیم . این بار شعر سپید به دلیل پویایی زبان به سمت جلو حرکت کرده . اما شعر کلاسیک ما جایگاه خودش را دارد .

اما چرا ” مؤلفه های شعر سپید ” ؟ همان طور که از اسمش پیداست به عنوان یک قالب شعری با آن برخورد می کنیم . چرا که مختصات یک جزء از کل می تواند مختصات همان کل هم باشد .

از متن کتاب :
آینده آسمان تاریک بود
و تکلیف ابرها را
کبریت هیچ صاعقه ای روشن نمی کرد
عمود شب
در گلوی افق
فرو می رفت
و حنجره ای
برای فردای رسالت
صیقل می خورد
ستاره ها
یک یک
– سرخ –
سوسو زدند
و با سه شعله
گلوگاه راه شیری شکافت
و آرام آرام
از کارگاه پلکی روشن تراش
سرنوشت مجهول آسمان
آفتابی شد …
هنوز
تقدیر کهکشان های ناملموس
برمدار
خون دنباله دار تو
احساس می شود !

به نشانه ها توجه بفرمائید . افق ، شب ، ستاره ، راه شیری ، آسمان ، آفتابی ، کهکشان ، مدار ، دنباله دار . در این مبحث نمی خواهیم زیبایی های دیگر این شعر را واکاوی کنیم .

صرفا بحث نشانه ها را بررسی می کنیم . در یک شعر آیینی که در فرهنگ ما به آسمانی بودن معروف است .

منبع : www.Rismonak.ir