کاربرد جملات شرطی در زبان انگلیسی بسیار زیاد است و انواع مختلفی دارد. جملات شرطی برای بیان احتمالاتی به کار می‌روند که معمولاً نتایجی را به دنبال دارند. در این مطلب از مجموعه مطالب زبان انگلیسی «مجله ریسمونک» قصد داریم ساختار و کاربرد جملات شرطی نوع صفر در انگلیسی را توضیح دهیم و مثال‌هایی در این رابطه ارائه کنیم.
انواع جملات شرطی در انگلیسی
جملات شرطی در زبان انگلیسی را به پنج دسته مهم تقسیم می‌کنند که عبارت‌اند از:
- جملات شرطی صفر (Zero Conditionals)
- جملات شرطی نوع اول (First Conditionals)
- جملات شرطی نوع دوم (Second Conditionals)
- جملات شرطی نوع سوم (Third Conditionals)
- جملات شرطی میکس (Mixed Conditionals)
هر یک از جملات شرطی فوق برای موقعیت‌های مختلفی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در آموزش‌های قبلی «ریسمونک» به بررسی ساختار و کاربرد جملات شرطی پرداختیم و مثال‌های متعددی ارائه دادیم. در این آموزش قصد داریم با جملات شرطی نوع صفر آشنا شویم و نحوه استفاده از آن‌ها را یاد بگیریم.
جملات شرطی در زبان انگلیسی از دو بخش تشکل شده‌اند که به آن «جمله‌واره» (Clause) گفته می‌شود. جمله‌واره در واقع بخشی از جمله است که از فاعل و فعل تشکیل شده است. هر یک از جملات شرطی، دو جمله‌واره «if» یا (If Clause) و «جمله‌واره اصلی» (Main Clause) دارند. جمله‌واره «if» شرایط احتمالی را توصیف می‌کند و جمله‌واره اصلی نتیجه یا پیامد آن احتمال را نشان می‌دهد. برای درک بهتر به مثال زیر توجه کنید.
If I go to the party, I will meet John.
اگر به مهمانی بروم، «جان» را ملاقات خواهم کرد.
جمله‌واره‌های مثال فوق عبارت‌اند از:
- If I go to the party
- I will meet John
جمله‌واره اول، «If clause» است، زیرا با «if» شروع شده و جمله‌واره دوم، «Main Clause» است که به آن «Result Clause» نیز می‌گویند، زیرا نتیجه حاصل از احتمال را توصیف می‌کند. به بیان ساده‌تر، اگر عمل رفتن به مهمانی انجام شود، نتیجه آن دیدن «جان» خواهد بود. به این جمله، شرطی نوع اول گفته می‌شود. افراد انگلیسی‌زبان از جملات شرطی صفر و اول برای صحبت کردن و نوشتن استفاده می‌کنند. این جملات شامل دو بخش می‌شوند و ساختار هر بخش به شکل متفاوتی تعریف می‌شود. در ادامه این مطلب با کاربرد و ساختار جملات شرطی نوع صفر بیشتر آشنا خواهیم شد.
کاربرد جملات شرطی نوع صفر
اگر آب را تا دمای صد درجه سلسیوس گرم کنیم چه اتفاقی می‌افتد؟ پاسخ واضح است؛ می‌جوشد. اگر در هوای سرد لباس گرم نپوشیم چه اتفاقی می‌افتد؟ بدون شک سرما می‌خوریم. پاسخ این پرسش‌ها بر مبنای حقیقت یا قانون کلی شکل گرفته است، قوانین ثابت و مشخصی که همه درمورد آن می‌دانند. این حقایق در هر زمان و مکانی می‌توانند مطرح شوند و برای ساختن آن‌ها از جملات شرطی نوع صفر کمک می‌گیریم. بنابراین، جملات شرطی نوع صفر دو ویژگی مهم دارند که عبارت است از:
- برای بیان حقیقتی کلی یا عمومی، قوانین و عادت‌های همیشگی به کار می‌روند.
- به زمان و مکان خاصی مربوط نمی‌شوند (می‌تواند متعلق به لحظه حال یا هر لحظه دیگری باشد).
برای درک بهتر ویژگی‌های جملات شرطی نوع صفر، به دو مثال زیر و ترجمه آن توجه کنید.
If you heat water to 100 degrees Celsius, it boils.
اگر آب را تا دمای ۱۰۰ درجه سلسیوس گرم کنید، می‌جوشد.
If you eat a lot, you put on weight.
اگر زیاد غذا بخوری، اضافه‌وزن پیدا می‌کنی.
ساختار جملات شرطی نوع صفر
همه جملات شرطی از دو جمله‌واره تشکیل شده‌اند: جمله‌واره «if» و «جمله‌واره اصلی» (Main Clause). چیزی که ساختار این جملات را از هم متمایز می‌کند، نوع فعل به‌کاررفته است. در جملات شرطی نوع صفر در هر دو جمله‌واره، فعل حال ساده به کار می‌رود. بنابراین، فرمول این جملات به صورت زیر تعریف می‌شود:
If/when + subject + present simple, subject + present simple
علاوه بر ساختار فوق، می‌توانیم جای دو جمله‌واره را نیز با هم عوض کنیم. یعنی جمله‌واره اصلی می‌تواند در ابتدای جمله قرار بگیرد و جمله‌واره «if» بعد از آن بیایید. در این حالت دیگر نیازی به «ویرگول انگلیسی» نیست. برای درک بهتر ساختار فوق، به توضیحات جدول زیر و چند مثال در این رابطه توجه کنید.
| Main clause (result) | If clause (condition) |
| simple present | If + simple present, |
| آن اتفاق نیز می‌افتد | اگر این اتفاق بیفتد |
| ترتیب جمله‌واره‌ها در فارسی: اگر این اتفاق بیفتد، آن اتفاق نیز می‌افتد. | |
If you heat ice, it melts.
Ice melts if you heat it.
اگر یخ را گرم کنید، ذوب می‌شود.
When you heat ice, it melts.
Ice melts when you heat it.
هنگامی که یخ را گرم می‌کنید، ذوب می‌شود.
If it rains, the grass gets wet.
The grass gets wet if it rains.
اگر باران ببارد، چمن خیس می‌شود.
When it rains, the grass gets wet.
The grass gets wet when it rains.
هنگامی که باران می‌بارد، چمن خیس می‌شود.
کاربرد when در جملات شرطی نوع صفر
همان‌طور که اشاره شد، در ساختار جملات شرطی نوع صفر از «if» استفاده می‌شود. علاوه بر «if»، می‌توانیم از «when» و «whenever» نیز کمک بگیریم
When you eat too much food, you put on weight.
وقتی غذا زیاد بخوری، اضافه‌وزن پیدا می‌کنی.
Whenever it rains, plants grow.
هر وقت باران می‌بارد، گیاهان رشد می‌کنند.
جملات دستوری شرطی نوع صفر
برای جملات شرطی نوع صفر در انگلیسی ساختار دستوری نیز تعریف شده است و از آن بیشتر برای دستورالعمل‌ها استفاده می‌شود. بدون شک با این نوع جملات سروکار داشته‌اید، اما شاید ساختار آن را بررسی نکرده باشید. به مثال زیر توجه کنید.
When you finish your test, turn it over.
وقتی امتحان خود را تمام کردید، آن [برگه سؤال] را برگردانید.
در این مثال، در جمله‌واره اول از «when» استفاده شده است و جمله‌واره دوم حالت دستوری دارد. بنابراین، همواره جمله‌واره اصلی حالت دستوری دارد و جمله‌واره «if» تغییری نمی‌کند. به چند مثال بیشتر در این خصوص توجه کنید.
If Bill phones, tell him to meet me at the cinema.
اگر «بیل» زنگ زد، به او بگو که در سینما من را ملاقات کند.
Ask Pete if you’re not sure what to do.
اگر مطمئن نیستی چه کار کنی، از «پیت» بپرس.
If you want to come, call me before ۵:۰۰.
اگر قصد آمدن داری، قبل از ساعت ۵ به من زنگ بزن.
جملات شرطی نوع صفر با مثال
برای درک بهتر جملات شرطی نوع صفر در انگلیسی به مثال‌های زیر و ترجمه آن‌ها توجه کنید.
If water reaches ۱۰۰ Celsius, it boils.
اگر آب به ۱۰۰ درجه سانتیگراد برسد، می‌جوشد.
If you eat a lot, you put on weight.
اگر زیاد غذا بخورید، چاق می‌شوید.
If I’m tired, I go to bed early.
اگر خسته باشم، زود به رختخواب می‌روم.
If it doesn’t rain, plants don’t grow.
اگر باران نبارد، گیاهان رشد نمی‌کنند.
If the weather is nice, I bike to work.
اگر هوا خوب باشد، با دوچرخه به سر کار می‌روم.
If the dog barks, it scares the cat.
اگر سگ پارس کند، گربه را می‌ترساند.
If people exercise, they feel better.
اگر افراد ورزش کنند، احساس بهتری دارند.
When she goes shopping, she buys expensive clothes.
وقتی به خرید می‌رود، لباس‌های گران قیمت می‌خرد.
When we eat out, we go to a nice restaurant.
وقتی بیرون غذا می‌خوریم، به یک رستوران خوب می‌رویم.
When you take a test, you need a pen.
وقتی امتحان می‌دهید، به خودکار نیاز دارید.
When you arrive late, there are consequences.
وقتی دیر می‌رسید، عواقبی دارد.
When you drive too fast, you get a speeding ticket.
وقتی خیلی تند رانندگی می‌کنید، جریمه می‌شوید.
When people get angry, they don’t think correctly.
وقتی مردم عصبانی می‌شوند، درست فکر نمی‌کنند.
When you bring your phone to class, it needs to be on silent.
وقتی تلفن خود را به کلاس می‌آورید، باید روی حالت بی‌صدا باشد.
When you take the test, you cannot use a calculator.
وقتی امتحان می‌دهید، نمی‌توانید از ماشین‌حساب استفاده کنید.
The volume increases if you push the button.
اگر دکمه را فشار دهید، صدا زیاد می‌شود.
The door automatically opens if you stand near it.
اگر نزدیک در بایستید، به طور خودکار باز می‌شود.
The computer turns off if you disconnect the battery.
اگر باتری را جدا کنید، رایانه خاموش می‌شود.
I bring extra water if I go for a long hike.
اگر برای پیاده‌روی طولانی بروم، بطری آب اضافی می‌آورم.
We work harder if our boss is pleasant.
اگر رئیس‌مان خو‌ش‌رفتار باشد، بیشتر کار می‌کنیم.
He cleans the house if it is dirty.
اگر خانه کثیف باشد، تمیزش می‌کند.
She wears gloves when she works in the ER.
او هنگام کار در اورژانس دستکش می‌پوشد.
I use olive oil when I cook.
من هنگام آشپزی از روغن زیتون استفاده می‌کنم.
He wears glasses when he reads.
او موقع مطالعه عینک می‌زند.
She sleeps in when she goes to bed late.
وقتی دیر به رختخواب می‌رود، می‌خوابد.
People pay more taxes when they earn more money.
مردم وقتی پول بیشتری به دست می‌آورند، مالیات بیشتری می‌پردازند.
Birds fly south when it’s winter.
هنگام زمستان، پرندگان به جنوب پرواز می‌کنند.
Dogs bark when they are hungry.
سگ‌ها وقتی گرسنه هستند، پارس می‌کنند.
People get scared when it is dark outside.
وقتی بیرون تاریک است، مردم می‌ترسند.
تفاوت جملات شرطی نوع صفر و اول
جملات شرطی نوع صفر و اول هر دو به زمان حال اشاره دارند، اما در چند مورد با هم فرق می‌کنند که در ادامه این مطلب به آن اشاره شده است.
- در جملات شرطی نوع اول، فعل جمله‌واره «if» حال ساده است، اما فعل جمله‌واره اصلی به صورت «will + base form of verb» به کار می‌رود. در جملات شرطی نوع صفر، هر دو جمله‌واره، با فعل حال ساده ساخته می‌شوند:
If the weather is nice, I will take a walk.
اگر هوا خوب باشد، قدم می‌زنم.
(در صورت خوب بودن هوا، به پیاده‌روی خواهم رفت.)
If the weather is nice, I take a walk.
اگر هوا خوب باشد، قدم می‌زنم.
(معمولاً وقتی هوا خوب است، قدم می‌زنم.)
- جمله شرطی نوع صفر ۱۰۰٪ اتفاق می‌افتد، در حالی که جمله شرطی نوع اول ممکن است اتفاق بیفتد (احتمال وقوع آن زیاد است):
If the temperature drops to zero degrees, it snows. (در حالت کلی)
اگر دما تا صفر درجه کاهش یابد، برف می‌بارد.
(در حالت کلی، این یک حقیقت است و بر اساس شواهد علمی بیان شده است.)
If the temperature drops to zero degrees, it will snow. (در شرایط فعلی)
(این جمله به ما می‌گوید که احتمال باریدن برف در آینده یا در همین لحظه که درباره آن صحبت می‌کنیم، زیاد است اما ۱۰۰٪ نیست.)
تمرین جملات شرطی نوع صفر
در ادامه این مطلب، تمرینی برای یادگیری بهتر جملات شرطی نوع صفر ارائه شده است.
Questions
Make zero conditionals using the words and phrases given.
Q۱: You / eat junk food / you / feel sick
Q۲: She / wear sunscreen / not get a sunburn
Q۳: We / not hear our alarms / be late for work
Q۴: I / take a walk / the weather / be nice
Q۵: He / talk too much / they / get annoyed
جمع‌بندی
در این آموزش با جملات شرطی نوع صفر در انگلیسی آشنا شدیم و ساختار و کاربرد آن را به کمک مثال‌های متعدد یاد گرفتیم. به طور کلی، ویژگی‌های جملات شرطی نوع صفر در موراد زیر خلاصه می‌شود:
- از جمله شرطی نوع صفر برای بیان حقایق یا چیزهایی استفاده می‌کنیم که همواره درست هستند و احتمال وقوع آن‌ها ۱۰۰٪ است.
- در جمله‌واره «if»، به‌جای «if»، می‌توانیم از «when» یا «whenever» استفاده کنیم.
- جملات شرطی نوع صفر برای موقعیت‌های واقعی در زمان حال به کار می‌روند.
- فعل جملات شرطی نوع صفر، در هر دو جمله‌واره به شکل حال ساده است.
+ همچنین در ریسمونک بخوانید:
تبدیل جملات معلوم به مجهول در انگلیسی + مثال، تمامی مراحل و فرمول ها
