چه ساختارهای تاریکی در «سحابی پلیکان» (Pelican Nebula) به‌‌وجود می‌‌آید؟ این سحابی مانند یک پرنده (پلیکان) به‌‌نظر می‌‌رسد و در صورت فلکی «ماکیان» (Cygnus) دیده می‌‌شود. بخش درونی سحابی پلیکان مکانی است که به‌‌وسیله ستاره‌‌های جدید روشن و توسط غبار تاریک کثیف شده است. ذرات غباری که هم‌‌اندازه ذرات دود هستند به‌‌صورت ترکیبات کربنی ساده تشکیل شده در جو سرد ستاره‌‌های جوان پدید می‌‌آیند اما دراثر انفجارها و بادهای ستاره‌‌ای پراکنده می‌‌شوند.
دو جت شگفت‌‌انگیز جرم «هربیگ-هارو» (Herbig-Haro) که در تصویر مشاهده می‌‌کنید، توسط ستاره HH 555 در سمت راست، منتشر شده و به تخریب ستون غباری به بلندای یک سال نوری که ستاره در آن است کمک می‌‌کنند. سایر ستون‌‌ها و جت‌‌ها نیز قابل مشاهده هستند. این تصویر، به‌‌طور علمی رنگ‌‌آمیزی شده است تا نور ساطع شده توسط مقادیر اندکی از عناصر سنگین در یک سحابی که عمدتاً از عناصر سبک هیدروژن و هلیوم ساخته شده است نمایان شود. سحابی پلیکان (IC 5067 و IC 5070) تقریباً ۲,۰۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارد و می‌‌توان آن را با یک تلسکوپ کوچک در شمال شرقی ستاره درخشان «دنب» (Deneb) پیدا کرد.
-همچنین در ریسمونک بخوانید:
