راه درمان آگورافوبیا

راه درمان آگورافوبیا

حتما شما هم دیده‌اید که برخی افراد از فضاهای بسته، بسیار باز یا پرجمعیت به‌شدت می‌ترسند. وحشت آن‌ها نه به دلیل خطری واقعی، بلکه مبنی بر است که نکند اگر به کمک نیاز داشته باشند، نتوانند از آن فضا خارج شوند و به کمک دسترسی پیدا کنند. این دسته افراد به آگورافوبیا دچار هستند. آگورافوبیا در صورت درمان نشدن می‌تواند زندگی فرد را با مشکلات جدی روبه‌رو کند، در نتیجه شناخت این اختلال از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. در این مقاله ابتدا بیان کردیم آگورافوبیا چیست، چه علائم و چه عوارضی دارد. سپس علت بروز آگورافوبیا و عوامل موثر در آن را بررسی کردیم. در ادامه نحوه تشخیص آگورافوبیا، تمایز آن از دیگر اختلال‌‎ها، راهکارهای پیشگیری و انواع روش‌های درمان آن را توضیح دادیم. در نهایت، برای درک بهتر این اختلال چند فیلم معرفی کرده‌ایم. پس اگر می‌خواهید با این اختلال آشنا شوید، تا انتهای این مطلب از مجله فرادرس همراه باشید.

آگورافوبیا چیست ؟

«آگورافوبیا» (Agoraphobia) یکی از انواع اختلال‌های اضطرابی است. افراد مبتلا به این اختلال از قرار گرفتن در مکان‌ها یا شرایطی که به آن‌ها احساس گیر افتادن و درماندگی می‌‌دهند، می‌ترسند. ترس اصلی آن‌ها این است که در صورتی که اضطراب آن‌ها تشدید شود و نیاز به کمک داشته باشند، هیچ راه آسانی برای فرار از موقعیت یا کمک گرفتن از دیگران وجود نداشته باشد. برای مثال استفاده از وسایل حمل‌ونقل عمومی، قرار گرفتن در فضاهای شلوغ، فضاهای تنگ یا بسیار بزرگ می‌تواند باعث وحشت آن‌ها شود.

فیلم آموزش آسیب شناسی روانی ۱ در فرادرس

کلیک کنید

اکثر افرادی که آگورافوبیا دارند، پس از یک یا چند «حمله هراس» (Panic attack) به این اختلال دچار شدند. حمله هراس، نوعی حمله اضطرابی است که طی آن فرد در عرض چند دقیقه اضطراب بسیار شدیدی را تجربه می‌کند، به‌طوری که فکر می‌کند در حال مرگ است. در چنین حالتی، فرد مبتلا به آگورافوبیا می‌ترسد که دوباره حمله هراس را تجربه کند و دسترسی به کمک نداشته باشد، در نتیجه از مکان‌هایی که ممکن است باعث اضطراب او شوند، اجتناب می‌کند. در نهایت این اجتناب کردن‌ها می‌تواند زندگی این افراد را به‌شدت مختل کند، مثلا ممکن است حتی نتوانند به تنهایی خرید کنند یا از خانه بیرون بیایند.

معنی واژه آگورافوبیا چیست ؟

در زبان یونانی باستان «آگورا» (Agora) به معنی «بازار» و «فوبیا» (Phobia) به معنی «وحشت» است. به همین علت آگورافوبیا در لغت معنای «وحشت از فضاهای باز، بزرگ و عمومی» دارد و گاه به عنوان «بازارهراسی» نیز ترجمه می‌شود، اما باید دقت داشته باشید که امروزه مفهوم آگورافوبیا فقط وحشت از فضای باز نیست، بلکه به سختی‌های بالقوه آن (مثل پیدا کردن راه خروج) اشاره دارد.

علائم آگورافوبیا چیست ؟

رایج‌ترین علائم آگورافوبیا به شرح زیر است.

فیلم آموزش آسیب شناسی روانی ۲ – بخش اول

کلیک کنید

• ترس از ترک خانه
• ترس از جمعیت یا منتظر ماندن در صف
• ترس از فضاهای بسته، مثل سالن تئاتر، آسانسور یا راهروهای تنگ
• ترس از فضاهای بسیار بزرگ، مثل پارکینگ‌ها و فروشگاه‌های زنجیره‌ای
• ترس استفاده از حمل‌ونقل عمومی، مثل اتوبوس، مترو، هواپیما یا قطار
• ترس از دست دادن کنترل در فضاهای عمومی
• احساس انزوا و جدایی از دیگران
• احساس اینکه محیط اطراف یا بدن آن‌ها واقعی نیست

همان‌طور که اشاره شد، این ترس‌ها اغلب در افراد مبتلا به آگورافوبیا به این دلیل شکل می‌گیرد که می‌ترسند حمله هراس را تجربه کنند و راهی برای کمک گرفتن از دیگران یا فرار از آن موقعیت پیدا نکنند. این علائم ممکن است با نشانه‌‌های بدنی اضطراب از جمله سرگیجه، سیاهی رفتن چشم، گرگرفتگی، لرزش، تعریق زیاد، ناراحتی معده، تپش قلب و تنگی نفس همراه باشند.

برای بررسی علائم آگورافوبیا همواره باید این مطلب را در نظر داشته باشید که میزان ترس این افراد متناسب با خطر واقعی نیست. برای مثال ترس از وارد شدن به غاری تاریک منطقی به نظر می‌رسد اما ترس از سوار اتوبوس شدن طبیعی نیست. از سوی دیگر، شدت ترس در آگورافوبیا به حدی زیاد است که باعث مختل شدن زندگی روزمره مبتلایان به آن می‌شود. مثلا در موارد شدید فرد از خانه خارج نمی‌شود زیرا از آسانسور و راه‌پله‌ها می‌ترسد.

هنگامی که آگورافوبیا در فرد بروز کند، رفتار او در محل تحصیل، خانه و محیط کار تغییر می‌کند. چنین فردی ممکن است به خاطر ترس‌های خود از ملاقات دوستان و اقوامش دست بکشد، تمام خریدهای خود را اینترنتی انجام دهد و از خانه بیرون نرود یا برای مقابله با اضطراب خود از مواد مخدر و الکل استفاده کند.

در نهایت باید اشاره کنیم که افراد مبتلا به این اختلال در مکان‌های عمومی کم‌جمعیت احساس امنیت می‌کنند. آن‌ها ممکن است برای اطمینان‌ بخشیدن به خود، از دیگران مثلا اعضای خانواده یا دوستان درخواست کنند در مکان‌های عمومی به عنوان همراه در کنار آن‌ها باشند.

آگورافوبیا همراه با پنیک

چنانچه پیش از این گفته شد، آگورافوبیا معمولا همراه با حمله‌های هراس یا در پی آن شکل می‌گیرد. بسیاری از افراد دچار‌ آگورافوبیا از «اختلال هراس» (Panic Disorder) نیز رنج می‌برند. اختلال هراس نوعی از اختلال‌های اضطرابی است که حمله‌های هراس مداوم را در بر دارد. در طی این حمله‌ها فرد طی چند دقیقه ترس و اضطراب بسیار زیادی را همراه علائم بدنی شدید تجربه می‌کند. به‌طوری که نمی‌تواند افکار خود را مدیریت کند و فکر می‌کند حمله قلبی به او دست داده و در حال مرگ است.

فیلم آموزش اصول روانشناسی بالینی در فرادرس

کلیک کنید

حمله هراس چنان تجربه ناخوشایندی است که اغلب اوقات فرد برای جلوگیری از تجربه دوباره آن، از مکان‌هایی که ممکن است برای او اضطراب‌زا باشند، به کلی اجتناب می‌کند. بر اساس مطالعات انجام شده، حدود یک‌سوم افرادی که به اختلال هراس مبتلا هستند، به آگورافوبیا نیز دچار می‌شوند.

برخی از علائم حمله هراس عبارتند از:

• تپس قلب
• تنگی نفس و احساس خفگی
• احساس درد و فشار در قفسه سینه
• سرگیجه و سیاهی رفتن چشم
• لمس شدن یا احساس گزش
• تعریق زیاد
• ناراحتی معده
• گر گرفتی یا لرز ناگهانی
• ناتوانی در مدیریت خود و ترس از مرگ
• احساس جدایی از خود یا جدایی از واقعیت

علت بروز آگورافوبیا

علت بروز آگورافوبیا معمولا به‌طور ویژه مشخص نیست. عوامل زیادی از جمله ژنتیک، ساختار مغزی، تجربه حوادث ناگوار و یادگیری محیطی می‌تواند بر روی این اختلال تاثیر بگذارد. آگورافوبیا اغلب بعد از تجربه حمله هراس رخ می‌دهد، با این حال، تمامی افرادی که آگورافوبیا دارند،‌ حمله هراس را تجربه نمی‌کنند. در این دسته افراد آگورافوبیا ممکن است به وحشت آن‌ها از جرم و جنایت، بیماری یا تجربه تصادف و حوادث ناخوشایند مرتبط باشد.

موارد زیر عواملی هستند که احتمال ابتلای یک فرد به آگورافوبیا را افزایش می‌دهند.

• داشتن یک اختلال اضطرابی دیگر، مانند «اختلال اضطراب فراگیر» (General Anxiety Disorder) یا «اختلال اضطراب اجتماعی» (Social Anxiety Disorder)
• ابتلا به انواع دیگر «اختلال فوبیا» (Phobia Disorder)
• ابتلا به «اختلال اضطراب پس از سانحه» (Post-Trumatic Stress Dirsorder | PTSD)
• داشتن سابقه خانوادگی از اختلال‌های اضطرابی
• سابقه تجربه «سوءاستفاده» (Abuse) یا «تروما» (Truma) به‌خصوص در کودکی
• عزت‌نفس پایین
• افسردگی
• تجربه دوره‌های طولانی انزوا مثل دوران قرنطینه در همه‌گیری ویروس کرونا

عوارض آگورافوبیا

آگورافوبیا در صورتی که درمان نشود، اختلالی مزمن و پایدار است. ۹۰ درصد افرادی که به سراغ درمان نمی‌روند، علائم آگورافوبیا را در سراسر عمر خود تجربه خواهند کرد. چنین علائمی می‌تواند به طور کلی زندگی اجتماعی فرد را مختل کند و خطرات زیادی در پی دارد. برای مثال آگورافوبیا ممکن است سبب شکل‌گیری «اختلال افسردگی عمده» (Major Depression Disorder)، «دیستایمیا» (Dysthymia) و سوءمصرف مواد مخدر و الکل شود.

تشخیص آگورافوبیا براساس DSM

آگورافوبیا نیز مانند تمام اختلال‌های روانی دیگر بر اساس کتاب آسیب‌شناسی روانی مرجع به نام «راهنمای تشخیصی و آماری اختلال‌های روانی» (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders | DSM) تشخیص داده می‌شود. ملاک‌های تشخیصی آگورافوبیا در این کتاب به شرح زیر است.

فیلم آموزش آسیب شناسی روانی ۱

کلیک کنید

• A: ترس یا اضطراب قابل ملاحظه در دو (یا بیش از دو مورد) از پنج مورد زیر:
  1. استفاده از وسایل حمل‌ونقل عمومی (مثل خودرو، اتوبوس، قطار، کشتی و هواپیما)
  2. قرار گرفتن در فضاهای باز (مثل پارکنیگ‌های بزرگ، مراکز خرید و پل‌ها)
  3. قرار گرفتن در فضاهای بسته (مثل مغازه‌ها، سالن تئاتر و سینما)
  4. ایستادن در صف یا بودن در جمعیت
  5. تنها بیرون رفتن از خانه
• B: ترس یا اجتناب فرد از این مکان‌ها به این علت باشد که در صورتی که علائم عجز، خجالت‌زدگی (مثل ترس از زمین‌ خوردن در سالمندان یا بی‌اختیاری ادرار) یا علائم شبیه به حمله هراس را تجربه کند، فرار از موقعیت یا دریافت کمک آسان نیست.
• C: موقعیت‌های اضطراب‌آور در آگورافوبیا تقریبا همواره باعث ترس و اضطراب فرد شوند [و نه فقط در برخی موارد].
• D: فرد از موقعیت‌های اضطراب‌آور در آگورافوبیا، به‌شکلی فعال اجتناب کند، تنها با یک همراه به این موقعیت‌ها برود یا با تحمل ترس و اضطراب شدید این موقعیت‌ها را پست سر بگذارد.
• E: شدت ترس و اضطراب فرد نامتناسب با خطر واقعی موقعیت با توجه به زمینه‌های فرهنگی-اجتماعی [خود آن فرد] باشد.
• F: ترس، اضطراب و اجتناب به‌طور مداوم برای شش ماه یا بیشتر ادامه پیدا کند.
• G: ترس، اضطراب و اجتناب سبب پریشانی قابل‌ملاحظه فرد یا اختلال در زندگی اجتماعی، شغل یا دیگر حیطه‌های عملکردی او شود.
• H: اگر شرایط پزشکی دیگری (مانند التهاب روده یا پارکینسون) وجود دارد [که می‌تواند باعث نگرانی فرد در محیط‌های عمومی شود]؛ ترس، اضطراب و اجتناب به‌طوری واضح بیش از حد متناسب با آن باشد.
• I: ترس، اضطراب و اجتناب با نشانه‌های اختلال روانی دیگری بهتر توجیه نشود. برای مثال، علائم مربوط به فوبیای خاص موقعیتی نباشد، تنها در شرایط اجتماعی رخ ندهد (اختلال اضطراب اجتماعی)، مربوط به وسواس فکری نباشد («اختلال وسواسی-اجباری» (Obsessive-Compulsive Disorder))، نقص جسمانی و ظاهری وجود نداشته باشد («اختلال بدشکلی بدن» (Body Dysmorphic Disorder))، یادآور یک حادثه ناگوار یا تروما نباشد (اختلال استرس پس از سانحه) یا ترس از جدایی نباشد («اختلال اضطراب جدایی» (Separation Anxiety Disorder)).

در آخر نکته مهم این است که آگورافوبیا به‌طور جداگانه از اختلال هراس تشخیص داده می‌شود. در صورتی که اختلال هراس نیز وجود داشته باشد، درمانگر هر دو تشخیص را در نظر می‌گیرد.

تشخیص افتراقی آگورافوبیا

برخی از علائم آگورافوبیا با نشانه‌های اختلال‌های دیگری مانند اختلال اضطراب اجتماعی، «اختلال فوبیای خاص» (Specific Phobia Disorder)، اختلال استرس پس از سانحه و… یکسان هستند. به همین دلیل تشخیص قطعی این اختلال تنها توسط متخصص ممکن است. در ادامه به چند نکته که در تمایز آگورافوبیا از دیدن اختلال‌های مشابه کمک می‌کند، اشاره شده است.

فیلم آموزش مصاحبه بالینی – تشخیصی در روانشناسی در فرادرس

کلیک کنید

تفاوت آگورافوبیا با فوبیای خاص

در صورتی که از بین پنج مورد گفته شده برای ملاک A در قسمت «تشخیص آگورافوبیا براساس DSM»، فرد تنها یک مورد را دارا باشد، او دچار آگورافوبیا نیست، بلکه مبتلا به اختلال فوبیای خاص نسبت به آن یک مورد است. برای مثال اگر فردی فقط از هواپیما بترسد اما هیچ ترسی از دیگر موارد گفته شده نداشته باشد، او فوبیای خاص هواپیما دارد.

تفاوت آگورافوبیا با اختلال هراس

اگر حمله هراس تنها در یک مورد از پنج مورد ملاک A رخ دهد و در موقعیت‌های دیگری که مربوط به آگورافوبیا نیستند نیز دیده شود، فرد مبتلا به اختلال هراس است و دچار آگورافوبیا نیست.

تفاوت آگورافوبیا با اختلال اضطراب جدایی چیست ؟

در اختلال اضطراب جدایی، ترس و اضطراب فرد مبتلا زمانی نمایان می‌شود که بخواهد از عزیزان یا محیط خانه خود جدا شود. این وحشت به خاطر ترس از آسیب دیدن خود او یا دیگران در هنگام جدایی است و ناشی از موقعیت ترسناک نیست. برای مثال کسی که دچار اختلال اضطراب جدایی است، گاه از اینکه در یک اتاق تنها بخوابد یا در خانه از نزدیکان خود فاصله بگیرد هم می‌ترسد و وابستگی او به دیگران محدود به فضاهای باز، بسته یا شلوغ نمی‌شود.

تفاوت آگورافوبیا با اختلال اضطراب اجتماعی چیست ؟

در اختلال اضطراب اجتماعی وحشت فرد از قرار گرفتن در محیط‌های عمومی به خاطر ترس از قضاوت منفی دیگران است و ارتباطی به مکانی که در آن قرار می‌گیرد، ندارد اما در آگورافوبیا فرد مبتلا می‌ترسد مبادا در صورت شدت گرفتن اضطراب خود نتواند از محیط خارج شود و به کمک دسترسی پیدا کند، حتی اگر در جایی تنها باشد و قضاوتی صورت نگیرد.

تفاوت آگورافوبیا با اختلال استرس پس از سانحه

اختلال استرس پس از سانحه بعد از حادثه‌ای ناگوار و تروماتیک رخ می‌دهد. در این اختلال فرد از هر نشانه‌ای که او را به یاد آن حادثه بیندازد، اجتناب می‌کند و هنگام رویارویی با نشانه‌ها نیز به شدت برانگیخته و پریشان می‌شود اما اجتناب و ترس او مربوط به نشانه‌های یک حادثه خاص است. در آگورافوبیا ترس فرد مربوط به حادثه مشخصی نیست و طیفی از موقعیت‌های نامربوط به تجربه‌های ناگوار را نیز در بر می‌گیرد.

نحوه درمان آگورافوبیا

درمان آگورافوبیا، درمان چالش انگیزی است زیرا به معنی روبه‌رو شدن مراجع‌کننده با ترس‌هایش است. با این حال روش‌های متنوعی برای درمان این اختلال وجود دارد. یکی از موثرترین روش‌های موجود «روان‌درمانی» (‌Psychotherapy) است که اغلب به شکل «درمان شناختی-رفتاری» (Cognitive-Behavioral Therapy | CBT) اجرا می‌شود. استفاده از دارو، تکنیک‌های ذهن‌آگاهی، مدیتیشن و تغییر سبک زندگی نیز در درمان آگورافوبیا موثر است.

فیلم آموزش اصول روانشناسی بالینی در فرادرس

کلیک کنید

درمان شناختی رفتاری

درمان شناختی-رفتاری یکی از موثرترین شیوه‌های روان‌درمانی است. در این شیوه درمانی، درمانگر به مراجعه‌کننده کمک می‌کند تا افکار و رفتار خود در شرایط مختلف را بشناسد، چرایی آن‌ها را درک کند و دست به تغییر آن‌ها بزند.

در درمان شناختی-رفتاری آگورافوبیا، درمانگر ترس‌های مراجعه‌کننده را موشکافی می‌کند و افکار پنهانی را که سبب اضطراب می‌شوند، از دل آن‌ها بیرون می‌کشد. سپس، در کنار آموزش روش‌های خودآرام‌سازی و روش‌های مقابله با استرس، به مراجعه‌کننده یاد می‌دهد افکار سالم‌تری را جایگزین افکار آسیب‌زا کند.

مواجهه‌درمانی

یکی از درمان‌های رفتارگرا برای انواع فوبیا «مواجهه‌درمانی» (Exposure Therapy) یا «حساسیت‌زدایی» (Desensitization) است. در این روش مراجعه‌کننده به تدریج با ترس خود مواجه می‌شود. برای مثال، در ابتدای کار مراجعه‌کننده موقعیت استرس‌زا را تصور می‌کند یا به تصویری از این موقعیت نگاه می‌کند. سپس درمانگر به او یاد می‌دهد چگونه ذهن و بدن خود را آرام سازد و اضطراب خود را مدیریت کند.

در گام بعدی، مراجعه‌کننده به ترس خود نزدیک‌تر می‌شود. مثلا از خانه خارج شده، به آسانسور نگاه می‌کند و ورود خود به آن را تصور می‌کند. هنگامی که توانست اضطراب خود را در این مرحله نیز خاموش سازد، در نهایت وارد آسانسور یا موقعیت‌های اضطراب‌آور دیگر می‌شود.

مدیتیشن و ذهن‌آگاهی

تکنیک‌های مدیتیشن و «ذهن‌آگاهی» (Mindfulness) به ما یاد می‌دهند چگونه ذهن خود را آرام کنیم و بتوانیم به جای افکار مزاحم، بر روی لحظه حال تمرکز کنیم. برای مثال کسی که دچار آگورافوبیا است به کمک تصویرسازی ذهنی، تنفس‌ ذهن‌آگاه یا آرام‌سازی منظم عضلات می‌تواند اضطراب خود را کاهش دهد.

فیلم آموزش ذهن آگاهی برای کاهش استرس و رسیدن به آرامش در فرادرس

کلیک کنید

دارو درمانی

برای درمان آگورافوبیا می‌توان از دارودرمانی در کنار روان‌درمانی بهره برد. داروهای «مهارکننده بازجذب انتخابی سروتونین» (Selective Serotonin Reuptake Inhibitors | SSRI) و داروهای «مهارکننده بازجذب سروتونین-نوراپی‌نفرین» (Serotonin-Norepinephrine Reuptake Inhibitors | SNRI) که در درمان افسردگی و اضطراب به کار می‌روند، می‌توانند در درمان آگورافوبیا نیز مفید باشند. از جمله این داروها می‌توان به سیتالوپرام، فلوکستین، پاروکستین و سرترالین اشاره کرد.

فیلم آموزش روانپزشکی در فرادرس

کلیک کنید

داروهایی ضداضطراب از دسته «بنزودیازپین‌ها» (Benzodiazepines) نیز برای مقابله با آگورافوبیا تجویز می‌شوند. این داروها سریع‌تر از SSRI-ها و SNRI-ها اثر می‌کنند و برای کسانی مفید هستند که اضطراب آن‌ها به حدی حاد و شدید است که نمی‌توانند از خانه خارج شوند. البته این دارو‌ها فقط باید توسط پزشک تجویز شوند و اطلاعات درج شده صرفا جنبه آگاهی‌بخشی دارند.

بدن انسان در طول زمان نسبت به بنزودیازپین‌ها تحمل نشان می‌دهد، یعنی هر بار دوز بیشتری نیاز دارد تا به همان میزان دفعه قبلی آرام شود. در نتیجه، این داروها خاصیت اعتیادآور دارند و نباید بدون نظارت پزشک مصرف شوند. SSRI-ها و SNRI-ها نیز ممکن است عوارضی چون کم‌اشتهایی یا پرخوری، خواب‌آلودگی یا بی‌خوابی، مشکلات جنسی و گوارشی داشته باشند. قطع ناگهانی این داروها نیز خطرناک است. مصرف دارو و قطع آن باید حتما زیر نظر روانپزشک انجام شود.

همچنین در ریسمونک بخوانید:

چگونه مدل مادربرد را بفهمیم؟

تغییرات سبک زندگی

تغییرات سبک زندگی در مدیریت اضطراب اثرات به‌سزایی دارند. حتی مواد غذایی که مصرف می‌کنیم، در سطح اضطراب ما نقش دارند. در ادامه چند راهکار برای شکل‌دهی سبک زندگی سالم‌تر در راستای مقابله با آگورافوبیا ارائه شده است.

فیلم آموزش آرامش روانی و دور کردن اضطراب و استرس

کلیک کنید

• تکنیک‌های آرام‌سازی و کاهش استرس مثل تنفس عمیق، تصویرسازی و آرام‌سازی منظم عضلات را تمرین کنید.
• ورزش منظم داشته باشید، می‌توانید از یوگا، پیاده‌روی یا دوچرخه‌سواری شروع کنید.
• خواب منظم و کافی داشته باشید. کم‌خوابی باعث تحریک‌پذیری و خلق‌وخوی منفی می‌شود.
• رژیم غذایی سلامت داشته باشید. غذاهای چرب و کربوهیدرات‌های ساده را حذف کنید.
• ویتامین‌ها، میوه و سبزیجات را به رژیم غذایی خود اضافه کنید. دانه‌هایی با فیبر بالا، امگا-۳، بابونه و اسطوخودوس، زردچوبه، شکلات تلخ و ماهی سالمون برای کاهش اضطراب مفید هستند.
• از نوشیدنی‌های کافئین‌دار مثل قهوه و نوشیدنی‌های قندی مانند نوشابه پرهیز کنید.
• از مصرف الکل یا مواد مخدر بپرهیزید.
• از مکان‌هایی که اضطراب شما را بالا می‌برند، اجتناب نکنید. سعی کنید به کمک روش‌های درمانی با ترس خود مقابله کنید و وارد این مکان‌ها شوید. اجتناب از این مکان‌ها تنها ترس ذهنی شما را بزرگ و بزرگ‌تر خواهد کرد.

چطور از آگورافوبیا پیشگیری کنیم؟

اگر علائم اولیه آگورافوبیا را در خود مشاهده می‌کنید، قبل از اینکه شدت بگیرند، اقدام به پیشگیری کنید. برای مثال اگر در مکانی که خطر واقعی وجود ندارد، اضطراب بالایی دارید، با ترس خود روبه‌رو شوید و به‌طور منظم به آن مکان سر بزنید. اگر از رفتن به این مکان اجتناب کنید، ترس ذهنی شما بیشتر و بیشتر خواهد شد و ممکن است به آگورافوبیا تبدیل شود.

آگورافوبیا چقدر رایج است؟

آگورافوبیا اختلال به‌نسبت نادری است و حدود ۱ درصد از جمعیت به آن مبتلا هستند. زنان سه برابر مردان دچار آگورافوبیا می‌شوند. همچنین، آگورافوبیا در نوجوانی و بین ۲۰ تا ۳۰ سالگی بیشتر از دیگر سنین رخ می‌دهد.

در صورتی که فردی مبتلا به اختلال هراس درمان نشده یا دیگر انواع اختلال فوبیا باشد یا گذشته‌ای پر از استرس و تروما را پشت سر گذشته باشد، بیشتر از دیگران در معرض خطر آگورافوبیا است. این اختلال در افرادی که در خانواده خود فردی مبتلا به آگورافوبیا دارند نیز بیشتر دیده می‌شود.

معرفی فیلم با موضوع آگورافوبیا

فیلم‌ها با تصویر کشیدن اختلال‌های روانی در شخصیت‌ها، به درک بهتر این اختلال‌ها کمک می‌کنند. در ادامه چند تا از بهترین فیلم‌ها با موضوع آگورافوبیا را معرفی کرده‌ایم.

۱. فیلم قاتل مقلد

فیلم سینمایی «قاتل مقلد» (Copycat) در سال ۱۹۹۵ توسط «جان آمیل» (Jon Amiel) ساخته شد. در این فیلم روانشناسی به نام هلن هادسن، پس از آسیب دیدن توسط یک قاتل زنجیره‌ای، دچار آگورافوبیا می‌شود. در همین هنگام قاتل دیگری با تقلید و الگوبرداری از قاتل‌های زنجیره‌ای معروف گذشته، دست به قتل می‌زند و یکی از افسران پلیس برای دریافت کمک و مشورت، نزد هادسن می‌آید. ادامه فیلم داستان تعقیب و گریز بین هادسن و قاتل زنجیره‌ای را روایت می‌کند. نکته جذاب این فیلم این است که بخش‌هایی از فیلم، از دید قاتل زنجیره‌ای روایت می‌شود و بیننده از چشم او دنیا را می‌بیند.

۲. فیلم ماه پونتیاک

فیلم «ماه پونتیاک» (Pontiac Moon)، محصول سال ۱۹۹۴، در مورد معلم علومی به نام واشنگتن بلامی است که همسر او از آگورافوبیا رنج می‌برد. این زن که کاترین نام دارد، هفت سال است که به خاطر ترس خود از خانه بیرون نرفته است و واشنتگن می‌ترسد این موضوع به پسر ۱۱ ساله آن‌ها آسیب بزند.

او تصمیم می‌گیرد همراه پسر خود سوار بر پونیاک قدیمی‌اش شود و سفری طولانی را آغاز کند. بعد از مدتی کاترین نیز با ماشین دیگری به سمت آن‌ها حرکت می‌کند. ادامه فیلم روایت مجموعه‌ای جنون‌آمیز از ماجراهای این خانواده است که در نهایت باعث می‌شوند کاترین بر ترس‌های خود غلبه کند.

۳٫ فیلم میدان کلمبوس

فیلم «میدان کلمبوس» (Columbus Circle) در سال ۲۰۱۲ توسط «جرج گالو» (George Gallo) در ژانر هیجانی ساخته شد. این فیلم روایت زنی ثروتمند است که به آگورافوبیا دچار است و به تنهایی در آپارتمان خود زندگی می‌کند اما هنگامی که همسایه مسن او به قتل می‌رسد و پلیس با او تماس می‌گیرد، مجبور می‌شود برای اولین بار پس از یک دهه با جهان بیرون روبه‌رو شود…

۴٫ فیلم رقص گنجشک‌ها

فیلم «رقص گنجشک‌ها» (Sparrows Dance) به کارگردانی «نوح باشل» (Noah Buschel)، یک داستان کمدی رمانتیک است. این فیلم قصه زنی بازیگر را روایت می‌کند که دچار آگورافوبیا شده و از خانه بیرون نمی‌رود.

یک روز سرویس بهداشتی خانه او خراب شده و مجبور می‌شود با لوله‌کش تماس بگیرد. در این میان علاقه‌ای بین او و لوله‌کش که از قضا نوازنده جاز نیز هست، شکل می‌گیرد. لوله‌کش از او می‌خواهد برای شب افتتاحیه کنسرت او در آنجا حضور داشته باشد اما آیا این زن می‌تواند به ترس‌هایش غلبه کند و به کنسرت برود؟

۵٫ فیلم زن پشت پنجره

فیلم «زن پشت پنجره» (The Woman In The Window) در سال ۲۰۲۱ توسط کارگردان معروف انگلیسی، «جو رایت» (Joe Wright) ساخته شد. این فیلم داستان زندگی زنی دچار آگورافوبیا است که به تنهایی در آپارتمان خود در نیویورک زندگی می‌کند. او از پشت پنجره زندگی همسایه‌هایش را زیر نظر دارد اما ناگهان خود را در موقعیتی می‌یابد که شاهد حادثه‌ای خشونت‌آمیز است…